«Πριν
χαθεί η νύχτα» της
Ευαγγελίας Ευσταθίου
Εκδόσεις Λιβάνη
Ο έγκριτος εγκληματολόγος Μάνος Κορυζής, στην προσπάθειά του να τον παγιδεύσει, κάνει ένα κρίσιμο λάθος και αργότερα οδηγείται άδικα στη φυλακή.
Δεκατέσσερα χρόνια μετά, ο Κυνηγός επιστρέφει αποφασισμένος να ολοκληρώσει το παρανοϊκό του έργο.
Η Έμιλι και ο Μάνος συμμαχούν εναντίον του, με τις διαφορές τους να μοιάζουν αγεφύρωτες.
Εκείνη, επιτυχημένη δημοσιογράφος πλέον, δεν τον έχει συγχωρήσει για το λάθος του.
Εκείνος, αληθινό θηρίο πια, κουβαλάει μια ψυχή γεμάτη σκοτάδια.
Οι δυο άσπονδοι σύμμαχοι εμπλέκονται σε ένα ανελέητο ανθρωποκυνηγητό από την Αθήνα ως τις σαβάνες της βόρειας Αυστραλίας, αντιμετωπίζοντας θανάσιμους κινδύνους που μετατρέπουν το σκοτάδι γύρω τους σε έρεβος.
Η αγάπη που αρχίζει να γεννιέται δείχνει αποκαρδιωτικά εύθραυστη.
Ο δρόμος μέχρι το χάραμα φαντάζει μακρύς.
Και είναι πολλοί οι κίνδυνοι που παραμονεύουν στις σκιές πριν χαθεί η νύχτα.
Κείμενο : Μαρία Μπακάρα
Επιμέλεια: Άρτεμις Βελούδου-Αποκότου
Η
συγγραφέας Ευαγγελία Ευσταθίου επιστρέφει με το δέκατο στη σειρά βιβλίο της, το
οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη. Ομολογώ πως, έχοντας διαβάσει όλα της
τα βιβλία κι έχοντας μεγάλη αδυναμία στο «Βαθύ,
Βελούδινο Σκοτάδι», πάντα ξεκινάω την ανάγνωση του εκάστοτε έργου της με το
μυαλό μου σε εκείνο το βιβλίο της, που τόσο με έχει σημαδέψει. Αυτή τη φορά
τολμώ να παραδεχτώ πως η συγγραφέας κατάφερε να απαλλάξει τις σκέψεις μου από
τον Ραφαέλ και τη Ρεγγίνα, μονοπωλώντας το αναγνωστικό μου ενδιαφέρον με την
Έμιλι και τον Μάνο. Με προβλημάτισαν τα αίτια αυτής της αλλαγής και προσπάθησα
να διερευνήσω γιατί το βιβλίο «Πριν χαθεί
η νύχτα» κατάφερε να ταρακουνήσει από τον θρόνο της μια από τις λατρεμένες
μου ιστορίες.
Έχουμε
λοιπόν μια δυνατή ερωτική ιστορία δύο ανθρώπων εξαιρετικά καθημερινών και
ταυτόχρονα τόσο παραμυθένιων. Και φτάνουμε στο κομμάτι που με γοήτευσε όσο
λίγα, τον πραγματικό πρωταγωνιστή –κατά τη γνώμη μου- της ιστορίας, τον
δολοφόνο. Το ψυχογράφημα του είναι ένα συγγραφικό κέντημα. Το μυαλό του αποτελεί ένα αίνιγμα και προκαλεί αίσθηση ο τρόπος με τον
οποίο η δημιουργός του τον γέννησε, τον έπλασε, τον χειρίστηκε, σχεδόν τον
εξιλέωσε. Ενώ ξεκινάς την ανάγνωση πλημμυρισμένος συναισθήματα, όπως προείπα,
καταλήγεις να παίζεις ένα παιχνίδι εξουσίας, με το μυαλό σου να κατακλύζεται
από σκέψεις, όχι μόνο για το ποιος είναι ο ένοχος των φρικτών εγκλημάτων, αλλά
και για τα αίτια των πράξεων του. Η χρήση συμβολισμών, ακόμα και ο ίδιος ο
τίτλος μπορεί να λειτουργήσει ως τέτοιος, γοητεύουν τον αναγνώστη.
Βρείτε το βιβλίο εδώ:
0 σχόλια:
Post a Comment